Mijn drie dochters hebben alle inentingen die het RIVM aanbiedt gehad. En soms nog een paar meer. Zo is Merette ingeënt tegen Hepatitis, omdat mensen met het Downsyndroom daar behoorlijk gevoelig voor zijn. Voor onze buitenlandse reizen hebben we ons met plezier laten prikken voor gele koorts, hondsdolheid en nog een paar ziektes die heel vervelend kunnen uitpakken als je ze oploopt. Ons gele paspoort heeft inmiddels een indrukwekkend aantal stempels en ik ben er blij mee. Het maakt dat ik me een stuk veiliger voel als ik op reis ga.
Ik volg altijd met verbazing de ouders die op Facebook hebben gelezen dat er allemaal enge dingen in vaccins zitten en daarom hun kinderen niet laten prikken. Zij realiseren zich niet dat we in Nederland, met ons uitstekende vaccinatieprogramma, makkelijk praten hebben. Door de relatief hoge vaccinatiegraad kunnen zij zich dat permitteren: door alle wel gevaccineerde kinderen is de kans dat hun kind een nare ziekte oploopt heel klein. Misschien moeten ze zich eens verdiepen in de gevolgen van mazelen in Oeganda. Daar sterven elk jaar nog heel veel kinderen aan deze ziekte, simpelweg omdat vaccinatie daar niet voor iedereen toegankelijk is.
Het zal u dan ook niet verbazen dat ik me ogenblikkelijk ga melden als ik aan de beurt ben voor het Coronavaccin. Ik heb vertrouwen in de wetenschap, in onze onderzoeksinstituten als de EMA en in de Gommersen, Kuipersen, Koopmansen en Osterhausen van deze wereld die duidelijk aangeven dat vaccineren dé uitweg is uit de huidige Coronacrisis. Mijn vertrouwen in de farmaceutische wereld is iets minder groot, omdat ik wel denk dat daar nog te vaak naar financieel gewin wordt gekeken, maar ik ben er ook van overtuigd dat de farmaceutische wetenschappers heel erg hard gewerkt hebben om zo snel mogelijk een veilig en werkend vaccin te krijgen. Doordat er eerst instituten naar kijken die er verstand van hebben ben ik overtuigd van nut en noodzaak van het vaccin.
Het zal u evenmin verbazen dat ik er geen problemen mee heb om aan te tonen dat ik ben gevaccineerd. Ik zie het verschil niet tussen de andere stempels in mijn gele paspoort en die van het Coronavaccin. Voor een festival of een buitenlandse reis, ben ik dan ook zeker bereid om dat tevoorschijn te halen.
Nee, ik ben niet voor een vaccinatieplicht. Iedereen mag zelf weten welke keuze hij daarin maakt, ook als het een keuze is die ik niet begrijp. Maar aan keuzes hangen consequenties. En als die zijn dat je zonder vaccinatiebewijs of negatieve test een aantal dingen die het leven simpelweg leuker maken, niet kunt doen; dan is dat wat mij betreft toch echt het gevolg van je eigen keuze. Door breed te vaccineren beschermen we niet alleen onszelf, maar ook de mensen om ons heen, die mogelijk (nog) niet gevaccineerd zijn. Niet omdat ze daarvoor kiezen, maar omdat ze bijvoorbeeld een ziekte hebben waardoor ze niet ingeënt kunnen worden.
Inmiddels heeft Merette haar tweede prik gehad! Ze springt een gat in de lucht als ze hoort dat ze op 5 februari haar eerste dosis krijgt. We moeten haar verwachtingen nog even temperen: het valt wel even tegen dat ze nog niet meteen mag zwemmen, korfballen, uiteten gaan, naar haar eigen dagbesteding, naar concerten en het theater en – het belangrijkste – weer mag knuffelen… De weken erna kan ze niet wachten op de volgende prik. Die krijgt ze op 5 maart. Ze krijgt de prikken van een van haar begeleiders. Mét een prikdiploma van Zozijn, waar ze heel trots op is! Ik ben blij, want ik hoef me nu toch iets minder zorgen te maken over haar.
Hetzelfde geldt voor mijn 86-jarige moeder. Net iets eerder dan Merette krijgt zij haar eerste prik bij de GGD in Apeldoorn. De afspraak was snel gemaakt, de hele procedure verliep probleemloos. Geen lange wachtrijen, voldoende parkeerplaatsen en allemaal vriendelijke mensen die het prikken in goede banen leiden. Ook haar tweede prik (op 13 maart, dus ná Merette, die dat dan toch wel weer een goede grap vindt) heeft zij gehad, even probleemloos en vriendelijk. Hulde aan de GGD en het Rode Kruis en andere mensen die daar aan het werk zijn.
Ik wacht op een oproepje van de huisarts. Ik krijg het Astra Zenica-vaccin, simpelweg omdat ik 63 ben. Ik vind het een wat wonderlijke keuze, want ik zou denken dat mensen onder de 65 die gezondheidsproblemen hebben, eerder aan de beurt zouden moeten zijn. Maar ik heb die keuze niet gemaakt en als de oproep komt, spring ik meteen op mijn fiets. De vrijheid tegemoet!
