Vanmiddag (woensdag 17 april) is het zover, dan mag ik me melden voor de eerste van vijftien bestralingen. Ik zie er tegenop – want ik heb geen idee hoe mijn lijf gaat reageren en het adem inhouden blijft een dingetje – en ik kijk er naar uit – want het betekent dat ik over een week of drie van de behandelingen af ben en langzamerhand kan gaan opbouwen en terugkeren naar het ‘normale’ leven. Een leven met (vrijwilligers)werk, leuke dingen en kijken naar de toekomst.
Vanmorgen heb ik gedoucht zonder daarna (aan de linkerkant) in de weer te gaan met mijn deodorant. Dat wordt ten sterkste afgeraden omdat de bestralingen nogal een belasting kunnen zijn voor de huid. Geen deo voelt heel kaal kan ik u verzekeren.
Nu rommel ik wat aan op mijn werkkamer. Ik ben moe. Geen idee waarvan, want ik ben zo ongeveer de meest luie persoon op aarde. Ik heb alle Jineks gezien van het afgelopen seizoen (lang leve NPO-Start, alles is overdag terug te kijken), kijk inmiddels naar een (fascinerende!) Amerikaanse real life soap over een high school en het daar alom aanwezige racisme (en/of het gevoel ervan), Cookie Jam (te veel, wat in mijn geval betekent dat ik niet helemaal lekker in mijn vel zit, dan kan ik dus uren naar dat schermpje kijken) en ik haak een beetje (er ligt nog een heel ingewikkeld breiproject op me te wachten, maar ik kan me er niet toe zetten). Ik lees tijdschriften, maar voor een boek ontbreekt de concentratie. Geen idee dus waar ik moe van word….
Ik pak heel bewust wat huishoudelijke klussen op, we lopen een blokje rond als we naar een boodschapje doen en fietsen een extra rondje als we een andere boodschap doen. En nu zit ik dus op mijn werkkamer. Er ligt nog een enorme papierwinkel te wachten om uitgezocht te worden en er zijn nog wat stukjes die geschreven kunnen worden. Door dan maar gewoon op mijn kamer te gaan zitten, de computer aan te zetten en de papieren op stapeltjes te leggen, hoop ik dat er toch iets uit mijn handen komt. Lastig is dat ik de hele dag door misselijk ben (voordeel daarvan is dat ik niet veel eetlust heb…), mogelijk dat dat ook wat met de vermoeidheid te maken heeft. Bovendien heeft pc ook gewoon Cookie Jam.
Toch is het me gisteren gelukt om de ‘Merettestapel’ uit te zoeken in netjes gerubriceerd in haar map te stoppen. Vandaag begin ik aan de enorme stapel van onszelf en ik moet van mezelf minstens anderhalf uur aan de klus werken. Verder een wasje wegwerken, misschien nog een stukje fietsen of lopen (of gewoon in de tuin zitten, het is fantastisch mooi weer) en dan… kan ik vanmiddag beginnen met aftellen!
