Voorlezen

‘Mam, wil jij voorlezen bij Luca in de klas tijdens het voorleesontbijt?’ Dat wil ik wel, want ik vind voorlezen leuk en belangrijk. Het past gelukkig ook in mijn agenda. Op een thuiswerkdag, zonder afspraken kan ik wel een uurtje later beginnen met mijn werkzaamheden voor Circulus. Dus ga ik woensdagmorgen 25 januari om 08.00 uur naar Montessorischool De Ontdekking. Vijf minuten lopen, want de school is aan de overkant van de straat.

Ik neem een knuffel mee van Bobba, Luca’s lievelingsgorgel. Want ik denk dat de kinderen in de middenbouw het wel fijn vinden als ik ze vertel dat ik ook best een beetje zenuwachtig ben. Ik ben immers geen juf en heb nog nooit een hele klas kinderen voorgelezen… Luca wel natuurlijk, en de mama en de tantes van Luca. Maar een hele klas? Spannend hoor! Dan kan maar beter een knuffel bij je hebben toch?

Als alle kinderen in de klas zijn (allemaal in pyjama en voor een groot deel voorzien van een lievelingsknuffel) vertelt juf Afra dat ze eerst allemaal broodjes mogen pakken en smeren. Oma wordt ingeschakeld om drinken in te schenken. Als alle kinderen klaar zitten met hun ontbijt kan het voorlezen beginnen. Luca vindt het maar wat spannend dat uitgerekend zíjn oma in de klas komt voorlezen. We hebben samen gevraagd of hij bij oma mag zitten en dat mag.

Ik lees het verhaal van de Lettervreter (de Happus Alfabeticus). En beestje dat – tot verbazing van twee kinderen – uit een ei gekropen komt. Het heeft lange poten, vleugels en een slurf. En… het eet letters. Daar groeit de Lettervreter heel snel van. Maar handig is het niet, want hij eet alle letters uit schriften, uit de bibliotheek, van straatnaamborden en nog veel meer. Uiteindelijk wordt het beest gevangen door de kinderen en de meester en krijgen zij een Durfmedaille van de burgemeester. Een verhaal dat vertelt dat letters toch wel handig zijn en dat de wereld zonder letters (en dus zonder dat je iets kunt lezen) heel onpraktisch is.

Als het verhaal is voorgelezen krijgt oma applaus. Dat gebeurt me ook niet elke dag. Dus wandel ik met een blij gevoel naar huis. Op naar de computer en mijn werk. Oh en de Lettervreter? Die kunt u vinden in de dierentuin. Hij vindt het heerlijk als u een paar oude kranten voor hem meebrengt…

Uw e-mail bericht wordt niet gepubliceerd. Naam en e-mail velden zijn verplicht

zes + 9 =