In de tasjes met medicijnen, informatie en een ‘spuitencontainer’ (ik moet mezelf 28 dagen lang elke dag een keer prikken om trombose te voorkomen, heb inmiddels een indrukwekkend arsenaal aan blauwe plekken) zit ook een ‘ontnieter’, een tangetje waarmee de huisarts de agraves (nietjes) kan…
Mede dankzij een wat zwaardere pijnstiller (en zéker omdat mijn eigen bed het lekkerste ligt) ben ik de nacht heel behoorlijk doorgekomen. Ik word wakker met het gevoel dat het misschien allemaal best nog goed komt…Eerst mijn moeder maar eens even bellen; daar had ik…
Het is de dag na de operatie en nee, het gaat (nog) niet echt veel beter. Ik heb ’s nachts hazenslaapjes gedaan en geprobeerd braaf te drinken. Voor elk toiletbezoek moet ik de verpleegkundige bellen, om de apparatuur los te koppelen. Ik heb wat koorts…
Ik ben weer thuis. Op de geplande dag en tijd, dus donderdagmiddag, ben ik ontslagen uit het Rijnstateziekenhuis. Of het me is meegevallen, is de meest gehoorde vraag in deze dagen. Nou, nee. Koorts, een middenrifbreuk en heel veel pijn hebben de eerste dagen na…
De laatste dagen lijken een beetje op de periode voor een vakantie: nog even de laatste boodschapjes doen, de was wegwerken, bedden verschonen en een koffertje inpakken. Het echte vakantiegevoel ontbreekt overigens wel degelijk: ik vind het bloedstollend spannend!Zaterdag heb ik mijn laatste feestje gevierd…
